De 12 maatregelen tegen terrorisme (zie bijv. hier) bevat veel goede maatregelen, maar ze zijn niettemin onvoldoende. Dat de regering nu, na deze net verijdelde aanslagen, vooral inzet op de repressieve, politionele kant, dat was voorspelbaar. Het is ook begrijpelijk. Ze komt gegarandeerd nog met een luik preventieve maatregelen om de wortels en het zaad van dat extremisme te bestrijden.
Maar dat de maatregelen op de repressieve as zo zwak uitvallen, dat is zorgwekkend. De parketmagistraten stelden al dat de maatregelen onvoldoende zijn. Het is straf, hoe deze regering de ernst van de dreiging nog steeds onderschat. Aarzelt ze om het 'slechte nieuws te brengen', of is ze niet in staat om de diepe oorzaken van islamisme en bijhorend gewelddadig extremisme te doorgronden?
In september al onderzochten we wat de wortels en het zaad van dat moslim-extremisme zijn (hier). Ondertussen bevestigden vooraanstaande moslims zoals imam Chalgoumi, de Franse filosoof Abdennour Binar en de Egyptische president Al Sisi die analyse: de kern van het probleem zit in een aantal fundamentele normen en waarden bij de daders en al wie hen indoctrineert. Die normen en waarden omschreven we als 'islamisme'.
Die normen zijn fundamenteel onverzoenbaar met de democratie. Islamisten willen de sharia over heel de wereld zien heersen. Vrijheden en gelijke rechten voor allen moeten daarvoor maar sneuvelen. Sommigen streven dat via bekering en andere niet-gewelddadige manieren na; anderen vinden geweld veroorloofd. Die groepen delen echter hetzelfde geloof, hetzelfde ideaal en dezelfde sociale doctrine. Ze verschillen enkel in de weg waarop ze die wereldheerschappij nastreven.
Islamisme is wereldwijd gezien de enige gemeenschappelijke noemer bij al het moslimterrorisme (naast individuele factoren van psychische, sociale en andere aard). Het is ook de enige factor die niet voorkomt bij de vele andere niet-islamitische allochtonen in Europa. Al deze groepen kennen hier nochtans dezelfde achterstelling en discriminatie als de moslims. Ze hebben voorts, voor wat de christen-Arabieren betreft, nog meer leed gekend door dictatoriale regimes en de blunders van het westen. Maar zij kozen niet voor terrorisme, noch ander geweld. Voor meer uitleg over islamisme en islamistische organisaties en leiders, zie hier.
De echte wortels van dat wereldwijde geweld zitten dus, zoals ook Al Sisi op een moedige wijze stelde, diep in de islam. Maar dat lijkt onze regering nog niet te beseffen, of durft ze ook hierin de 'koe' niet 'koe' noemen?
Het islamisme wordt nog versterkt met veel opgeschroefde verontwaardiging over echte en vermeende achterstelling, discriminatie en incorrecte behandeling.
Maar zal moslimextremisme niet pas succesvol bestreden kunnen worden wanneer men de onderliggende doctrine weerlegt op haar tegenstrijdigheden met de democratie, ze buiten de wet stelt, en al wie die dat toch steunt Europa uit zet?
Dat islamisme en dat geweld bestrijd je dus niet door te rekenen op de 'islam-professionals' (leraars islam, imams, ...). Daarin zitten namelijk nog te veel islamisten, lui die de sharia voorstaan en voorrang van de sharia op burgerlijk recht, met alle discriminaties en gebeurlijk verbaal of fysiek geweld van dien. Lui die nu, in meerderheid, zich diplomatiek positioneren met een snelle en 'politieke' veroordeling van het terrorisme, maar die wel geen fatwa willen tegen die terroristen, en die, als puntje bij paaltje komt, eigenlijk vragen dat kritiek op de profeet en de islam verboden zou worden. Cartoons met een duidelijk politieke boodschap worden daarbij gemakshalve op één hoop gesmeten met gratuite belediging en vernedering.
Onder de islamprofessionals zitten er anderzijds ook overtuigde democraten. Maar zij vormen waarschijnlijk een minderheid. Onze regering rekent echter wel op heel deze groep. Ze maakt zich sterk dat ze van hen daartoe de nodige beloftes kreeg, … Moeten we ons nu echt gerust voelen?
Veel islam-professionals hebben nood aan stevige bijscholing, theologisch, én in het Nederlands, én in de inburgering, én in hun eigen theologie - nader uitgelegd in 'Erkenning islam tussen wal en schip'. Daarbij moeten ook alle conflicten en onverzoenbaarheden tussen de sharia en de democratische rechtsorde systematisch en grondig besproken worden.
Daarnaast zal die groep gezuiverd moeten worden van islamisten. Als de moslims dat zelf niet kunnen doen, dan moet de regering dat doen. Dat is dringend. Een eed van trouw aan onze instellingen is, na zo'n diepgaande bijscholing en gezien de extreme tegenstellingen, geen overbodige luxe.
Niet dat die 12 maatregelen slecht zouden zijn. Integendeel. De lijst van verboden terroristische activiteiten wordt uitgebreid. Goed. Straffen worden verzwaard. Zinvol. Meer bijzondere opsporingstechnieken worden toegelaten om nakende terroristische misdrijven op te sporen. Goed, maar de parketmagistraten vinden dat dit onvoldoende is. Ze klagen aan dat ze bepaalde communicatiemiddelen van islamisten nog steeds niet mogen monitoren. Mogelijkheden tot intrekking van de nationaliteit worden uitgebreid. Goed. Paspoorten en identiteitskaarten tijdelijk intrekken. Bankrekeningen bevriezen wordt ook mogelijk.
Allemaal mooi en wel, maar o zo slapjes. Waarom niet duidelijk stellen dat islamisme een zo groot gevaar vormt voor de openbare orde en onze veiligheid dat we hier geen islamisten meer kunnen aanvaarden?
Waarom geen expliciete strategie met systematische uitwijzing en intrekking van de nationaliteit tegen al diegenen die of bewezen deelnemen aan terroristische organisaties - eender de aard van die betrokkenheid – en of al wie extremistische overtuiging heeft en afreist naar landen met relatief grootschalig islamistisch geweld?
Waarom geen aangepaste 'oorlogsverklaring' daartegen én intrekking van de nationaliteit voor al wie overloopt naar de vijand? Dus ook al wie er openlijk mee sympathiseert, inclusief extremisten die Belg van geboorte zijn. De regering durft die stap echter nog zetten. Maar wat kan men met zo'n gevaarlijke lui hier nog doen? Zeker wanneer ze afreisden, zijn ze én mentaal én met de wapens overgelopen naar de vijand.
Een kleine rekenoefening: hoeveel mankracht is er nodig om alle potentiële extremisten op te volgen?
In AustralIë bleek dat 2/3 van de uit Afghanistan teruggekeerde moslims aanslagen plande. Zelfs als het er hier relatief (in %) wat minder zouden zijn, lijkt het nodig om ze toch allemaal op te volgen, én hun ronselaars en de medestanders die hier bleven (gesteld dat men deze al allen zou kennen). Als er dan straks zeg enkele hionderden van die terroristen uit Syrië terugkeerden, en als er een 20-tal agenten nodig zijn voor de bewaking van één extremist, hoeveel veiligheidsagenten zijn dan nodig? Natuurlijk, als twee extremisten mekaar bellen, dan volstaat één telefoontap. Maar slaap gerust op uw twee oortjes, de regeringe besliste budgetten voor wat extra aanwervingen.
Terzijde, dat het leger wordt ingezet is evident (alleen al omwille van het duidelijke verschil in vuurkracht tussen deze terroristen en de gewone politie). Maar beseft men dat 150 militairen beloven daarbij minstens één volle orde van grootte te weinig is. En worden de praktische voorwaarden voor succesvolle inzet niet onderschat?
De eindeloze beloften van betere informatie-uitwisseling tussen de bevoegde Belgische en buitenlandse diensten vormen nog zo'n stinkende open wonde door te zachte heelmeesters. Dat wordt al jàren beloofd. Noodzakelijke, in deze fase, is dat de doelstelling veel ambitieuzer is, en explicieter. En waarom geen strenge sancties van alle verantwoordelijken die in het verleden daarbij niet voor voldoende resultaten (dus: afdoende samenwerking) zorgden door onkunde, onwil of welke andere reden ook?
Ook de twee maatregelen tegen radicalisering lijken even afdoende als een eenvoudige pijnstiller zonder voorschrift (een Dafalgan of zo) tegen een longontsteking. Dit is 'preventie' waarbij men de zieke én vooral het pathologische-ziekelijke gedrag niet echt durft onder ogen zien, wat pappen en nathouden dus.
Wedden dat de regering binnen enkele maanden met een veel assertiever, verder gaande beleid tegen extremisme zal (moeten) uitpakken!?
Rudi Dierick, hoofdredacteur, ingenieur, zakelijk adviseur
De opinie uitgedrukt in dit artikel is enkel deze van de auteur. We waarderen alle opbouwende kritiek en suggesties. Reageer, op onze Facebook-pagina, of stuur ons een bericht met uw bemerkingen, extra feiten en uw voorstellen.
Vond u dit een goed artikel? Misschien wilt u ons dan ook steunen? Dat kan redactioneel, financieelof organisatorisch!
